Jezelf op de eerste plaats in een wereld vol verwachtingen
- Isabelle Scherrens
- 13 jun
- 8 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 14 jun
Hoe me-time zonder schuldgevoel jouw leven verandert: 5 inzichten die werken

In deze blog vind je:
5 inzichten over me-time die echt werken
Praktische tips om vandaag te beginnen
Het stille gevecht met jezelf
Het klinkt zo eenvoudig: neem wat tijd voor jezelf. Zet jezelf even op de eerste plaats. Maar als je eerlijk bent, weet je dat het in de praktijk vaak anders loopt. Je agenda puilt uit, je hoofd zit vol, en ergens op de achtergrond fluistert dat stemmetje: “Mag dit wel? Ben ik nu niet egoïstisch?” Voor je het weet, schuif je je eigen behoeften weer opzij. Want er is altijd wel iets of iemand die je harder lijkt nodig te hebben dan jij jezelf.
Als je structureel te weinig aandacht geeft aan jezelf, begint dat op allerlei manieren door te sijpelen in je leven. Je merkt dat je sneller moe bent, minder veerkracht hebt en vatbaarder wordt voor stress. Je voelt je vaak leeg, alsof je alleen nog maar geeft en niets meer ontvangt. Je raakt het contact met je eigen verlangens kwijt. Je weet niet meer waar je blij van wordt, wat je energie geeft, wat je eigenlijk nodig hebt.
Misschien merk je dat je vaker snauwt naar je kinderen, partner of collega’s, of dat je je terugtrekt omdat alles te veel is. Je hoofd werkt steeds door, zelfs als je in bed ligt. Je voelt je schuldig als je iets voor jezelf doet, maar ook gefrustreerd als je het niet doet. Het lijkt alsof je gevangen zit in een vicieuze cirkel: je wilt veranderen, maar weet niet hoe.
En ondertussen zie je op social media de ene na de andere inspirerende quote voorbij komen over zelfliefde, persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. Je weet dat het belangrijk is, maar het lukt je niet om het echt te voelen. Je blijft hangen in het idee dat je eerst alles voor anderen moet doen, voordat je aan jezelf mag denken. We zijn het vaak ook zo aangeleerd van kleinsaf.
Toch weet je diep vanbinnen: zonder me-time kom je er niet.
Maar hoe doorbreek je dat patroon? Hoe gun je jezelf ruimte zonder dat knagende schuldgevoel? In deze blog deel ik vijf inzichten die mij – en velen met mij – écht geholpen hebben. Geen loze adviezen, maar doorleefde lessen die je uitnodigen om met mildheid naar jezelf te kijken. Zodat je niet alleen tijd neemt voor jezelf, maar dat ook met een gerust hart doet.
1. Je bent niet egoïstisch, je bent mens
Laat ik meteen met de deur in huis vallen: tijd nemen voor jezelf is geen daad van egoïsme, maar van zelfzorg. Toch is dat makkelijker gezegd dan gevoeld. Zeker als je, net als ik, bent opgegroeid met het idee dat zorgen voor anderen altijd op de eerste plaats komt. “Niet trunten, maar deure doen,” hoorde ik zo vaak. (Ik vertaal voor mijn niet-West-Vlaamse lezers: “Niet zeuren of jammeren, maar altijd verder doen”) Het is zo een typische West-Vlaamse uitdrukking die helemaal niet (meer) met mij resoneert. Eerst de ander, dan pas jij. Du-uh!
Maar stel jezelf eens de vraag: wie ben jij als je altijd maar doorgaat? Wat blijft er over van jouw energie, jouw vreugde, jouw sprankeling? Je kunt pas écht geven aan een ander als je zelf opgeladen bent. Je kent vast het voorbeeld van het zuurstofmasker in het vliegtuig: eerst jezelf, dan pas de ander. Niet omdat je de ander minder belangrijk vindt, maar omdat je anders simpelweg niet kunt helpen als dat nodig is.
Misschien voel je nu al wat weerstand. “Ja maar, mijn kinderen, mijn partner, mijn werk…” Geloof me, ik ken die ja-maren. Ik schreef er ook over in mijn boek. Maar weet: zelfzorg is geen luxe, het is een basisvoorwaarde om er voor anderen überhaupt te kúnnen zijn. Dus: Je bent niet egoïstisch, je bent mens. En mensen hebben rust, ruimte en opladen nodig.
2. Me-time hoeft niet groots of perfect te zijn
Als je aan me-time denkt, zie je misschien meteen een dagje sauna, een weekendje weg of een uitgebreide stemvorkensessie voor je. Dat laatste blijf ik iedereen aanraden hoor. 😊 Heerlijk, heilzaam, maar (te) vaak niet haalbaar in een druk leven. Het goede nieuws: me-time zit juist in de kleine dingen. Het hoeft niet groots of perfect te zijn — Wat is perfectie trouwens? Dat is stof voor een andere blog …
Een kop koffie in stilte, vijf minuten met je ogen dicht op de stoel waar je zit, een wandelingetje in de tuin, een liedje waar je blij van wordt. (meezingen toegelaten:) Het zijn die korte momenten waarop je even bewust kiest voor jezelf. Waarop je voelt: dit is voor mij. Niet omdat het moet, maar omdat het mag — van jezelf.
Ik merkte zelf dat ik me-time vaak uitstelde tot “later”, als alles geregeld was, als de was en strijk klaar was, als de ramen proper zijn, als … als … Dus dat moment kwam zelden. Tot ik mezelf toestond om het klein te houden. Een paar minuten per dag, verspreid over de week. En geloof me, het wordt zelfs een automatisme.
Vraag jezelf eens af: waar laad jij van op? Wat kun je nú doen, al is het maar heel even? Schrijf het op. Maak het concreet. En gun jezelf die kleine oplaadmomenten, zonder oordeel.
3. Schuldgevoel is een signaal, geen waarheid
Dat knagende schuldgevoel – het hoort er vaak bij als je begint met meer tijd voor jezelf nemen. Alsof er een onzichtbare jury in je hoofd zit die streng toekijkt. “Zou je niet beter iets nuttigs doen? Blijft de vraag wat dat “iets nuttigs” is. 😊 Wat zullen anderen wel niet denken?” “In het midden van de week op een terrasje?” …
Weet dat schuldgevoel een signaal is, geen waarheid. Het vertelt je iets over oude overtuigingen, over patronen die je ooit hebt aangeleerd. Maar het zegt niets over jouw waarde als mens of moeder, partner, vriendin, collega. Je mag het schuldgevoel opmerken, zonder erin te blijven hangen.
Wat mij hielp, was het schuldgevoel niet weg te duwen, maar het te onderzoeken. Waar komt het in hemelsnaam vandaan? Van wie heb ik geleerd dat zorgen voor mezelf niet mag? En vooral: klopt dat eigenlijk wel? Vaak ontdek je dat het oude stemmen zijn, niet jouw eigen waarheid.
Sta jezelf toe om het schuldgevoel te voelen, maar laat het niet je kompas zijn. Vraag jezelf: wat heb ik nu nodig? Wat zou ik mijn beste vriendin aanraden als zij zich zo voelde? Gun jezelf dezelfde mildheid.
4. Ruimte maken begint met grenzen stellen
Misschien herken je het: je agenda staat vol zogenaamde verplichtingen en to-do’s. Voor je het weet, is er geen ruimte meer voor jezelf. Me-time vraagt dus om grenzen. Niet alleen naar anderen, maar (vooral) naar jezelf.
Grenzen stellen is best wel spannend. Het voelt soms alsof je anderen teleurstelt. Maar eigenlijk geef je jezelf – en de ander – duidelijkheid. “Vandaag heb ik een afspraak met mezelf.” Of: “Ik ben even niet bereikbaar.” Het klinkt misschien onwennig, maar het is een daad van respect. Voor jezelf én voor de ander.
Ik heb geleerd dat grenzen stellen niet betekent dat je hard of onvriendelijk moet zijn. Het is juist een vorm van zelfliefde. Je zegt als het ware: ik ben het waard om goed voor te zorgen. En weet je wat het mooie is? Als jij je grenzen bewaakt, geef je anderen onbewust toestemming om hetzelfde te doen.
Begin klein. Zeg eens nee tegen iets wat je eigenlijk niet wilt. Plan bewust een moment voor jezelf in je agenda, net zo belangrijk als een werkafspraak. En wees trots op elke keer dat je je eigen ruimte bewaakt.
5. Me-time is geen doel, maar een manier van leven
Uiteindelijk is me-time geen losstaand project of zo, maar een manier van leven. Ik hou eigenlijk niet zo van het woord me-time. Ik voel al een soort ongemakkelijke lading op het woord zelf. Maar ‘k vond geen ander om duidelijk genoeg te zijn. Me-time is een houding, een keuze om jezelf serieus te nemen. Niet alleen als het uitkomt, maar juist als het druk is. Juist als je hoofd vol zit en de wereld aan je trekt. Ik noem het een vorm van respect hebben voor jezelf. Want als je jezelf toelaat om steeds maar over je grenzen te gaan, of te laten gaan, dan heb je eigenlijk weinig respect voor jezelf.
Me-time is niet iets wat je eventjes “erbij” doet, maar iets wat je integreert in je dagelijks bestaan. Het zit in de manier waarop je ademt, hoe je je dag begint, hoe je naar jezelf kijkt. Het vraagt om bewustzijn: wat heb ik nu nodig? Waar verlang ik naar? Hoe kan ik vandaag goed voor mezelf zorgen?
Daarom vind ik die vijf (of tien:) minuutjes in de ochtend, waarop ik even “niets” doe, zo heerlijk. Ze zijn voor mij ondertussen onmisbaar geworden. Je dag rustig beginnen met een me-time momentje zet een energie neer, die je de hele dag met je meedraagt.
Ik merkte dat, naarmate ik vaker tijd voor mezelf nam, het schuldgevoel langzaam verdween. In plaats daarvan kwam er rust, ruimte en ook meer dagelijkse simpele vreugde. Ik voelde me weer verbonden met mezelf – en daardoor ook met de mensen om me heen.
Waarschuwing: Laat me-time nu geen extra taak op je to-do-lijst zijn, maar een uitnodiging om steeds opnieuw af te stemmen op jezelf. Zie het als een innerlijke afspraak, een belofte aan jezelf.
Praktische tips om vandaag te beginnen
Misschien denk je nu: mooi, maar hoe begin ik? Hier een paar praktische tips die mij hielpen om me-time te integreren, zelfs in de drukste weken:
Zet elke dag een korte reminder in je telefoon: “Hoe gaat het met mij?” Grappig of belachelijk? Probeer het gewoon eens uit!
Plan één vast moment per week voor jezelf in, hoe klein ook. Zet het letterlijk in je agenda en hou je aan de afspraak.
Maak een lijstje van activiteiten waar je van oplaadt, en kies er elke dag één uit. Oké, ik geef toe, het vraagt een beetje discipline om er echt elke dag één uit te nemen. Maar ook hier: probeer het voor een weekje. Wedden dat je het verder zet?
Deel met je omgeving, je partner, je kinderen waarom me-time belangrijk voor je is – je zult merken dat er vaak meer begrip is dan je denkt. Extra tip: Deel het niet vanuit frustratie of vanuit een stressmoment.
Wees mild voor jezelf als het niet meteen lukt. Morgen is er weer een nieuwe kans. En overmorgen ook 😊
Tot slot
Me-time zonder schuldgevoel is geen utopie. Het is een keuze, een proces, en soms een kleine daad van moed. Je hoeft alleen maar te beginnen. Weet dat je niet alleen bent in je zoektocht naar balans. Er zijn zoveel mensen op die innerlijke zoektocht. Je zou eens moeten weten … Mijn boek heeft niet voor niets als tussentitel: “Een innerlijke reisgids” en ik krijg positieve reacties uit de meest onverwachte hoeken.
En weet dat je, door goed voor jezelf te zorgen, de wereld om je heen mooier maakt. Want je krijgt een totaal andere energie als je je beter voelt. Over energie lees je ook meer in mijn boek.
Dus: adem in, adem uit. Zet een kop thee (koffie mag ook 😊) , sluit je ogen, en voel even hoe het met je is. Jij mag even gewoon zijn. Ook – en juist – als je even niets doet. Dat is geen egoïsme. Dat is liefde. Voor jezelf, en voor alles wat je lief is.

Wil je meer weten over hoe je goed voor jezelf kunt zorgen, zonder schuldgevoel of gevoel van egoïsme? In mijn boek ‘Intermezzo, een innerlijke reisgids’ vind je nog veel meer inzichten, oefeningen en inspiratie om je persoonlijke ontwikkeling en bewustwording te verdiepen.
Gun jezelf die reis naar binnen. Je bent het waard.
Commentaires